๕๗
นิสิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยกับการเคลื่อนไหวต่อต้านนโยบายของรัฐบาลสมัยรัฐประหาร
หลังสงครามโลกครั้งที่ ๒ ไทยมีรัฐบาลพลเรือนมาระยะหนึ่ง จนกระทั่งวันที่ ๘ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๔๙๐ ได้เกิดการรัฐประหารโค่นอำนาจรัฐบาลพลเรือนของพลเรือตรีถวัลย์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ หลังจากนี้ สังคมไทยได้มีแนวโน้มกลับสู่ลัทธิอำนาจนิยมอีกครั้ง ในระยะนี้ขบวนการเคลื่อนไหวของนิสิตนักศึกษาได้รวมตัวขึ้นและกลายเป็นพลังสำคัญส่วนหนึ่งในการคัดค้านและถ่วงดุลกับแนวโน้มเผด็จการ และนิสิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยก็ได้เข้าไปมีบทบาทร่วมด้วย โดยเฉพาะในเรื่องการลงนามเรียกร้องสันติภาพใน พ.ศ.๒๔๙๔ – ๒๔๙๕ ซึ่งเป็นการเคลื่อนไหวต่อต้านการส่งทหารไทยไปรบในสงครามเกาหลีและเรียกร้องให้แก้ไขปัญหาระหว่างประเทศด้วยสันติวิธี