นิสิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยกับการเคลื่อนไหวต่อต้านนโยบายของรัฐบาลสมัยรัฐประหาร
๕๗

นิสิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยกับการเคลื่อนไหวต่อต้านนโยบายของรัฐบาลสมัยรัฐประหาร

หลังสงครามโลกครั้งที่ ๒ ไทยมีรัฐบาลพลเรือนมาระยะหนึ่ง จนกระทั่งวันที่ ๘ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๔๙๐ ได้เกิดการรัฐประหารโค่นอำนาจรัฐบาลพลเรือนของพลเรือตรีถวัลย์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ หลังจากนี้ สังคมไทยได้มีแนวโน้มกลับสู่ลัทธิอำนาจนิยมอีกครั้ง ในระยะนี้ขบวนการเคลื่อนไหวของนิสิตนักศึกษาได้รวมตัวขึ้นและกลายเป็นพลังสำคัญส่วนหนึ่งในการคัดค้านและถ่วงดุลกับแนวโน้มเผด็จการ และนิสิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยก็ได้เข้าไปมีบทบาทร่วมด้วย โดยเฉพาะในเรื่องการลงนามเรียกร้องสันติภาพใน พ.ศ.๒๔๙๔ – ๒๔๙๕ ซึ่งเป็นการเคลื่อนไหวต่อต้านการส่งทหารไทยไปรบในสงครามเกาหลีและเรียกร้องให้แก้ไขปัญหาระหว่างประเทศด้วยสันติวิธี

กลับหน้าหลัก
ข้อตกลงการผลิตนักปกครองสู่สังคมไทย

ข้อตกลงการผลิตนักปกครองสู่สังคมไทย

เป้าหมายสำคัญประการหนึ่งของการก่อตั้งโรงเรียนมหาดเล็กซึ่งสืบเนื่องต่อมายังโรงเรียนข้าราชการพลเรือนของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว และจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยตั้งแต่แรกเริ่มก่อตั้ง คือการผลิตบุคคลเข้าสู่ระบบราชการโดยเฉพาะอย่างยิ่งข้าราชการสายปกครองให้กับกระทรวงมหาดไทย

๕๘
กำเนิดหอพักนิสิต

กำเนิดหอพักนิสิต

การศึกษาในสมัยแรกของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มีการจัดแบบ Residential College หรือเป็นการศึกษาและอยู่กินในมหาวิทยาลัย หอพักนิสิตจุฬาฯ จึงถือกำเนิดขึ้นพร้อมๆ กับการมีมหาวิทยาลัย

๒๕
คณะนิเทศศาสตร์

คณะนิเทศศาสตร์

จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยได้เปิดสอนวิชาการหนังสือพิมพ์ขึ้นตั้งแต่ พ.ศ.๒๔๘๒ ซึ่งเป็นหลักสูตรในระดับอนุปริญญาสังกัดในคณะอักษรศาสตร์และวิทยาศาสตร์

๔๒